Zapraszamy na naszą stronę facebookowa 
12 lutego 2023 roku odbyła się pod przewodnictwem ks. Biskupa Krzysztofa Nitkiewicza z udziałem wielu księży i wiernych uroczysta Msza święta z posłaniem misyjnym księdza Michała Szawana.
Obiecywaliśmy wspierać go modlitwą i finansowo w pracy misyjnej.
22 lutego po około 30 godzinach lotu ksiądz Michał dotarł do Papui Nowej Gwinei.
Będzie pracować w diecezji Wewak, największej w kraju, w której jest około 50% katolików. Biskupem jest Polak, bp Józef Roszyński, werbista. Pracuje tu już ks. Grzegorz Kasprzycki z diecezji sandomierskiej.
Po przylocie dostał jeszcze trochę czasu na naukę lokalnego języka pidgin (język powstały na bazie angielskiego) oraz zwyczajów mieszkańców.
„Miłym zaskoczeniem po moim szczęśliwym dotarciu do diecezji Wewak, znajdującej się na północy kraju, była duża liczba wiernych uczęszczających na niedzielną Mszę święta a także przystępujących do spowiedzi.
Na początku nauki miejscowego języka tok pisin i zarazem mojego pobytu w tym bardzo pięknym i nieustannie zielonym kraju, miałem okazje brać udział w wizycie duszpasterskiej (tutaj zwanej patrolem) w jednej z parafii znajdujących się nad rzeką Sepik. Było to za sprawą ks. Grzegorza Kasprzyckiego, misjonarza pochodzącego z diecezji, który pracuje w Papui już ósmy rok. Ks. Grzegorz zaprosił mnie na wyjazd duszpasterski w jego parafii pod wezwaniem św. Józefa Robotnika w miejscowości Ambunti obejmującej 27 wiosek położonych nad rzeką Sepik i jej dopływami.
Głównym środkiem naszego transportu była łódka wyposażona w silnik, bez której duszpasterstwo w tej części diecezji byłoby niemożliwe.
Do wiosek położonych dalej od rzeki docieraliśmy na nogach, niejednokrotnie po wielogodzinnym przedzieraniu się po podmokłym i bagnistym terenie.
W każdej wiosce czekało nas bardzo miłe i serdeczne przyjęcie, niejednokrotnie z posypywaniem naszych łów i stóp kolorowymi , świeżo zerwanymi kwiatami, na znak szacunku i gościnności….
Po krótkiej regeneracji sił był czas na przygotowanie Mszy świętej. Przed nią oczywiście Spowiedź święta, do której nie brakowało chętnych również s tej racji, że następna wizyta duszpasterska będzie za 4-5 miesięcy.
Podczas Eucharystii mocny śpiew przy akompaniamencie gitar (Papuasi są bardzo uzdolnieni muzycznie (dorośli mężczyźni nie tylko grają na instrumentach, ale także chętnie śpiewają) oraz udzielanie innych Sakramentów, zwłaszcza chtmow i pierwszej komunii świętej.
Przygotowanie mieszkańców wioski do jej przyjęcia spoczywają na barkach świeckich liderów wspólnoty i katechistów. Bez ich zaangażowania i posługi praca duszpasterska w tych częściach parafii byłaby niemożliwa. Gdy w niedziele nie ma księdza, wierni spotykają się na nabożeństwie Słowa Bożego i przyjmują Komunię świętą do świeckich szafarzy. Na Mszy świętej troszczymy się o to, aby jak najwięcej Eucharystii pozostało w tabernakulum aby Ciała Pana Jezusa wystarczyło do kolejnej wizyty……..
Po Mszy świętej jeszcze modlitwa do Św. Michała Archanioła oraz trzykrotne Jisas mi trastim Yu (Jezu ufam Tobie), a następnie mieszkańcy zapraszają nas na posiłek przygotowany przez nich, tak jak na co dzień na ognisku……
Po obfitej i sutej kolacji przychodzi czas na rozbijanie namiotów i szybką toaletę przy zbiorniku z wodą deszczową lub niewielkim źródle, jeśli jest w pobliżu.
Bez dostępu w telefonach, bez dostępnego prądu, pozostaje czas na długie opowieści z mieszkańcami zwane tutaj po prostu „story”, przy świetle naszych lamp czołówek lub przy ognisku.
Po nocnym odpoczynku jest czas na szybkie śniadanie, kawę (miejscowi uwielbiają pić ją z dużą ilością cukru) i podróż do następnej wspólnoty, gdzie spotkanie przebiega w podobnym rytmie.
Po kilkudniowym objeździe większej części parafii ksiądz Grzegorz powrócił do głównej stacji w Ambunti, ja natomiast do dalszej nauki miejscowego w parafii Kunjiungini.
Moje pierwsze doświadczenia pracy duszpasterskiej w Papui okazały się bardzo pozytywne. W wielu parafiach działa prężnie Legion Maryi. Wierni bardzo chętnie modlą się na różańcu i znają kult Bożego Miłosierdzia. Obraz Jezusa Miłosiernego można spotkać w wielu kościołach, co jest zasługą polskich misjonarzy. Dorośli, dzieci, młodzież chętnie uczestniczą w życiu duszpasterskim wspólnoty, a także angażują się w pomoc przy parafii………..
Papua jest krajem ciągle słabo rozwiniętym. Większość mieszkańców naszej diecezji mieszka bez prądu i bieżącej wody. Opieka medyczna jest bardzo słaba. Edukacja pozostawia wiele do życzenia, gdyż niejednokrotnie szkoły nie funkcjonują. Po ukończeniu nauki młodzi właściwie nie mają szans na pracę, gdyż ta jest dostępna tylko dla nielicznych. Niejednokrotnie parafia jest dla nich miejscem odkrywania i rozwijania talentów oraz zdolności, czy też zwyczajnie graniem w piłkę nożną, której zakup dla większości jest zbyt dużym wydatkiem…….” Ks.Michał Szawan Bidzińskie Dzwony nr 3.2023
7 grudnia Ks. Michał Szawan ma już swoją parafię.
W tym dniu wierni w kolorowych strojach z wielką radością przywitali ks. Michała jako proboszcza parafii Borui i Marui.
Podczas Mszy Biskup przekazał nowemu proboszczowi klucz do tabernakulum ze słowami, które kiedyś Jezus skierował do Piotra: Paś owieczki moje.
Trzeba wykonać szybki remont bo przez wiele lat nie mieszkał tu ksiądz.
Ksiądz Michał sam montował na dachu panele, ciesząc się że będzie miał wreszcie prąd.
