Zapraszamy na naszą stronę facebookowa 584ac2d03ac3a570f94a666d

 

Papież Franciszek

Katecheza 

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!
Zaraz po Jego chrzcie w Jordanie Jezus „wiedziony był przez Ducha na pustyni [...], i był kuszony przez diabła” (Mt 4, 1) – tak podaje Ewangelia Mateusza. Inicjatywa nie należy do szatana, lecz do Boga. Udając się na pustynię, Jezus jest posłuszny natchnieniu Ducha Świętego, nie wpada w pułapkę nieprzyjaciela, nie, nie! Gdy przeszedł próbę, powrócił – jak napisano – do Galilei „mocą Ducha” (Łk 4, 14).

Jezus na pustyni uwolnił się od szatana i teraz może uwalniać od szatana. Uwolnił się, uwalnia od szatana. To właśnie podkreślają Ewangeliści, przytaczając liczne historie o uwolnieniu opętanych. Jezus mówi do swoich przeciwników: „Lecz jeśli Ja mocą Ducha Bożego wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło do was królestwo Boże” (Mt 12, 28). Jezus wypędza demony, starając się o królestwo Boże.

Więcej…

 

P2176291x

 

 

Bracia i Siostry. Obrzędem posypania głów popiołem w Środę Popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post. W tym szczególnym czasie Kościół kieruje do nas wezwanie: "Nawracajcie się i czyńcie pokutę".

Nawrócenie gr. metanoia to przede wszystkim przemiana umysłu. Polega na całkowitej przemianie człowieka: jego sposobu patrzenia na Boga, świat i na siebie.

W okresie Wielkiego Postu wskazywana jest nam duchowa droga, będąca przygotowaniem do ponownego przeżywania wielkiej tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Ta droga rozwija trzy podstawowe kierunki, w których wyraża się duchowość człowieka, a przede wszystkim nasza wola i wolność.

1. Kierunek „na zewnątrz”, jako panowanie „nad sobą”; zwycięstwo woli nad ludzką zmysłowością. Czyli „post”. Dotyczy on w pierwszym rzędzie codziennego pokarmu, ale trzeba go także rozciągnąć na inne sfery naszego życia: alkohol, tytoń, język, telewizje, internet; może na post od tego co cię pochłania, co cię nadmiernie angażuje - co sprawia, że nie masz czasu dla Boga, dla rodziny – a nawet dla siebie samego. Post jest ćwiczeniem, które ma doprowadzić do tego, że człowiek będzie rzeczywiście panem siebie, rozporządzającym mądrze swoimi siłami i swoim czasem. Pościć to znaczy zrobić w sobie maksymalnie dużo miejsca dla Boga, wyrzucić wszystko, co przeszkadza Bogu być w człowieku tak, jak On tego pragnie.

2. Kierunek „ponad siebie”, w którym wyraża się nadprzyrodzony charakter naszego ducha, czyli „modlitwa”. Kieruje ona naszą uwagę na Boga, wyczula nasz wewnętrzny słuch na Jego głos, pamięć o Nim, pozwala się z Nim spotkać. Dzięki niej człowiek wchodzi w głęboką relację z Bogiem, on sam i jego świat poszerzają się do wymiarów nieskończonych, wszystko zostaje w nim oczyszczone i nasycone światłem, pięknem i łaską.

Pomyśl, co uczynić, by w tym czasie znaleźć wreszcie czas na modlitwę, udział w nabożeństwie Drogi Krzyżowej, na Gorzkie Żale? Pomyśl, jak zmienić swoją modlitwę tak, by była ona miła Bogu i pomagała tobie w nawróceniu?

3. Kierunek „ku drugiemu”, w którym ludzkie „ja” otwiera się na drugich, czyli „jałmużna”. Pomaga nam wyjść z ciasnego kręgu egoizmu, dostrzec innych i konkretnie im pomóc w ich potrzebach. Jałmużna – to nie tylko rzucony pieniądz do żebrzącej dłoni bezdomnego. Jałmużna to każdy gest miłości i dobroci wobec tych, którzy są obok ciebie. Być może rzadko spotykamy obok siebie kogoś bardzo biednego, żebrzącego o chleb, ale może częściej spotykamy ludzi żebrzących i pragnących dobroci, współczucia, przebaczenia.

Pięknne wezwanie do jałmużny znajdujemy w księdze Tobiasza: "Jak ci tylko starczy, według twojej zasobności dawaj z niej jałmużnę! Będziesz miał mało - daj mniej, ale nie wzbraniaj się dawać jałmużny nawet z niewielkiej własności! Tak zaskarbisz sobie wielkie dobra na dzień potrzeby, ponieważ jałmużna wybawia od śmierci i nie pozwala wejść do ciemności. Jałmużna bowiem jest wspaniałym darem dla tych, którzy ją dają przed obliczem Najwyższego. [...] Lepiej jest dawać jałmużnę, aniżeli gromadzić złoto. Jałmużna uwalnia od śmierci i oczyszcza z każdego grzechu. Ci, którzy dają jałmużnę, nasyceni będą życiem". (Tb 4,7-11).

Pomyśl, do jakiej jałmużny wzywa cię Bóg w tym czasie Postu? Pomyśl kto tak naprawdę czeka na Twoją litość; kto pragnie, byś okazał mu zainteresowanie? Kto oczekuje Twojego wyjścia na przeciw? Komu wreszcie przebaczysz?

Tylko człowiek nawrócony jest w stanie wypełnić pokutę. Czyli najkrócej mówiąc tak realizować przykazanie miłośco aby wypełniać te przestrzenie dobrem, gdzie do tej pory czynił jakieś zło.

20240214 1a

20240214 2a

20240214 3a

20240214 4a

20240214 5a

20240214 6a