Papież Franciszek
Rozważanie1 listopada 2024 /wiara.pl
Dzisiaj, w uroczystość Wszystkich Świętych, Jezus w Ewangelii (Mt 5, 1-12) głosi dowód tożsamości chrześcijanina. A co jest dowodem tożsamości chrześcijanina? Błogosławieństwa. Jest to nasz dowód tożsamości a także droga do świętości (por. Adhort. apost. Gaudete et exsultate, 63). Jezus ukazuje nam drogę – drogę miłości, którą On sam przeszedł pierwszy stając się człowiekiem, a która jest dla nas zarazem darem Boga i naszą odpowiedzią. Darem i odpowiedzią.
Jest darem Boga, bowiem, jak mówi św. Paweł, to On uświęca (por. 1 Kor 6, 11). I dlatego, to Pana przede wszystkim prosimy, żeby nas uświęcił, żeby uczynił nasze serca podobnymi do swojego Serca (por. Enc. Dilexit nos, 168). On swoją łaską nas uzdrawia i uwalnia od wszystkiego, co nam nie pozwala kochać tak, jak On nas kocha (por. J 13, 34), aby, jak mówił bł. Karol Acutis, w nas było coraz „mniej ja, żeby zostawić miejsce Bogu”.
A to prowadzi nas do drugiego punktu – naszej odpowiedzi. Ojciec niebieski w istocie ofiarowuje nam swoją świętość, lecz jej nam nie narzuca. Zasiewa ją w nas, pozwala nam poczuć jej smak i zobaczyć piękno, ale potem czeka na naszą odpowiedź. Zostawia nam wolność kierowania się Jego dobrymi natchnieniami, zaangażowania się w Jego plany, przyswojenia sobie Jego uczuć (por. Dilexit nos, 179) i oddawania się, jak On nas uczył, na służbę innych, z coraz bardziej uniwersalną miłością, otwartą i skierowaną ku wszystkim, otwartą i skierowaną ku całemu światu.
Więcej…Nabożeństwo Fatimskie maj 2017
W chwili objawień Najświętszej Maryi Panny, Łucja de Jesus, Franciszek i Hiacynta Marto mieli po dziesięć, dziewięć i siedem lat. Cała trójka mieszkała w Aljustrel, w miejscu należącym do parafii fatimskiej. Objawienia miały miejsce na małym skrawku ziemi należącym do rodziców Łucji, nazywanym Cova da Iria,
i znajdującym się dwa i pół kilometra od Fatimy na drodze do Leirii. Matka Boża ukazała się im na krzewie zwanym ilex, będącym karłowatą odmianą dębu, mierzącym nieco ponad metr wysokości.
Franciszek widział Maryję, lecz Jej nie słyszał. Hiacynta Ją widziała i słyszała. Łucja natomiast widziała, słyszała i rozmawiała z Nią. Objawienia miały miejsce około południa.
Treść objawienia Matki Bożej w Fatimie w 1917 r.
Na podstawie Wspomnień Siostry Łucjitekst zatwierdzony przez Biskupa diecezji Leiria
Pierwsze objawienie: 13 maja 1917 roku
Zaczęliśmy schodzić ze zbocza, poganiając owce w stronę drogi. Kiedy doszliśmy mniej więcej do połowy zbocza, blisko dużego dębu, zobaczyliśmy znowu błyskawicę, a po zrobieniu kilku kroków dalej, ujrzeliśmy na skalnym dębie Panią w białej sukni, promieniującą jak słońce. Jaśniała światłem jeszcze jaśniejszym niż promienie słoneczne, które świecą przez kryształowe naczynie z wodą. Zaskoczeni tym widzeniem zatrzymaliśmy się.
Byliśmy tak blisko, że znajdowaliśmy się w obrębie światła, które Ją otaczało, lub którym Ona promieniała, mniej więcej w odległości półtora metra.
Potem Nasza Droga Pani powiedziała:
- „Nie bójcie się! Nic złego wam nie zrobię!"
- „Skąd Pani jest?" - zapytałam.
- „Jestem z Nieba!"
- „A czego Pani ode mnie chce?"
- „Przyszłam was prosić, abyście tu przychodzili przez 6 kolejnych miesięcy, dnia 13 o tej samej godzinie. Potem powiem, kim jestem i czego chcę. Następnie wrócę jeszcze siódmy raz". (Siódmym razem było objawienie już 16 czerwca 1921 r. w przeddzień odjazdu Łucji do Vilar de Porto. Chodzi o objawienie z osobistym orędziem dla Łucji, dlatego nie uważała go za tak ważne).
- „Czy ja także pójdę do nieba?"
- „Tak!"
- „A Hiacynta?"
- „Też!"
- „A Franciszek?"
- „Także, ale musi jeszcze odmówić wiele różańców".
Przypomniałam sobie dwie dziewczynki, które niedawno umarły. Były moimi koleżankami i uczyły się tkactwa u mojej starszej siostry.
- „ Maria das Neves jest już w niebie?"
- „ Tak, jest". (Zdaje się, że miała jakieś 16 lat.)
- „ A Amelia?"
- „ Zostanie w czyśćcu aż do końca świata".
(Sądzę, że mogła mieć 18 do 20 lat.) – (Oczywiście nie trzeba tego brać dosłownie. Do końca świata ma oznaczać bardzo długi czas).
- „ Czy chcecie ofiarować się Bogu, aby znosić wszystkie cierpienia, które On wam ześle jako zadośćuczynienie za grzechy, którymi jest obrażany i jako prośba o nawrócenie grzeszników?"
- „ Tak, chcemy!"
- „ Będziecie więc musieli wiele cierpieć, ale łaska Boża będzie waszą siłą!"
Wymawiając te ostatnie słowa (łaska Boża itd.) rozłożyła po raz pierwszy ręce przekazując nam światło tak silne, jak gdyby odblask wychodzący z Jej rąk. To światło dotarło do naszego wnętrza, do najgłębszej głębi duszy i spowodowało, żeśmy się widzieli w Bogu, który jest tym światłem, wyraźniej niż w najlepszym zwierciadle.
Pod wpływem wewnętrznego impulsu również nam przekazanego, padliśmy na kolana i powtarzaliśmy bardzo pobożnie:
- „O Trójco Przenajświętsza, uwielbiam Cię. Mój Boże, Mój Boże, kocham Cię w Najświętszym Sakramencie".
Po chwili Nasza Droga Pani dodała:
- „Odmawiajcie codziennie różaniec, aby uzyskać pokój dla świata i koniec wojny!"
Potem zaczęła się spokojnie unosić w stronę wschodu i wreszcie znikła w nieskończonej odległości. Światło, które Ją otaczało zdawało się torować Jej drogę do przestworza niebieskiego. Z tego powodu mówiliśmy nieraz, że widzieliśmy, jak się niebo otwierało.
/tekst za sekretariatfatimski.pl/
Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski 2017
3 maja Kościół katolicki w Polsce obchodzi uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski.
Uroczystość ta nawiązuje do ważnych wydarzeń z historii Polski: obrony Jasnej Góry przed Szwedami w 1655 r., ślubów króla Jana Kazimierza - powierzenia królestwa opiece Matki Bożej, a także do uchwalenia Konstytucji 3 Maja.
Święto wyraża wiarę narodu w szczególną opiekę Bożą, jakiej Polacy doświadczali w historii i obecnie doświadczają za pośrednictwem Matki Bożej.
W „Rodzinnym quizie wiedzy o Polsce” naszą szkołę i parafię reprezentowali: p. Glibowscy z dziećmi i p. Nowakowie z synem.
Gratulujemy odwagi i zdobycia I miejsca. Dziękujemy rodzicom za pomoc i obecność na majówce.
Majówki
Tydzień Biblijny 2017
Tydzień refleksji nad Biblią, obchodzony corocznie w Kościele katolickim w Polsce, rozpoczyna się w III Niedzielę Wielkanocną. W tym roku rozpoczął się w niedzielę, 30 kwietnia i przebiega pod hasłem “Weź i czytaj”. Jest obchodzony od 2009 z inicjatywy "Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II".
Święty Jan Paweł II modlił się – aby każdy chrześcijanin i każdy człowiek, który poszukuje prawdy, stał się pielgrzymem Pisma Świętego, uczył się spożywać każdego dnia chleb Słowa Życia. Polecajmy tę sprawę Najświętszej Pannie, która przyjmując Słowo Boże stała się Matką Zbawiciela. Uczmy się korzystać z Pisma Świętego jako źródła prawdy objawionej. Ono ułatwi nam wniknąć w głębię Odkupienia i otworzyć się na tajemnicę Chrystusa. Słowo Boże niech kształtuje nasze życie i postępowanie, abyśmy jak Apostołowie stawali się głosicielami i świadkami Dobrej Nowiny aż po krańce ziemi.
“Weź i czytaj”- zpraszamy do czytania i rozważania tekstów biblijnych w formie książkowej, w wersji elektronicznej np:http://biblia.deon.pl/ oraz do modlitwy Liturgią Godzin - psalmami i innymi fragmentami biblii http://brewiarz.pl/index.php3
A tydzień wcześniej w Wielki Piątek w godzinach wieczornych zostało wystawione w naszym kościele Misterium Męki Pańskiej.
Dziękujemy wszystkim, którzy zaangażowali się w przygotowanie Misterium Wielkopiątkowego.
Triduum Paschalne 2017
Chrystus Zmartwychwstał!
Niech ta prawda towarzyszy nam każdego dnia, abyśmy uwierzyli, że Ten, którego ukrzyżowano, żyje, działa i pragnie nas prowadzić do Ojca.
On jest Drogą, Prawdą i Życiem!
Dziś Kościół celebruje największe święto roku liturgicznego. Radość z tego święta jest rozciągnięta na osiem dni - Oktawę Wielkanocy, kończącą się w następną niedzielę.
Tak jak ewangeliczne kobiety przyszły do grobu o świcie i zastały grób pusty tak i my w ten niedzielny poranek przyszliśmy o świcie do świątyni by później w uroczystej procesji obwieścić światu Dobrą Nowię, że Chrystus Zmartwychwstał.
W czasie Liturgii Paschalnej Wielkiej Soboty, po pierwszym czytaniu kapłan odmawia modlitwę: „Spraw, Panie, niech wszyscy przez Ciebie odkupieni zrozumieją, że wspaniałe było dzieło stworzenia świata, a jeszcze wspanialsze jest dzieło zbawienia, które dokonało się przez wielkanocną ofiarę Chrystusa…”.
Dekoracja Grobu Pańskiego w nawiązaniu do słów tej modlitwy ma nas skłonić do refleksji nad dwoma największymi dziełami, których dokonał Bóg z miłości do człowieka.
Obraz rąk umieszczony w tle grobu to fragment fresku Michała Anioła „Stworzenie Adama”. Ma on symbolizować dzieło stworzenia świata i człowieka. Wyłaniający się zza tkaniny krzyż jest znakiem zbawienia. Dokonał go Chrystus przez swoją śmierć i w ten sposób odkupił człowieka, który zerwał przyjaźń z Bogiem przez grzech nieposłuszeństwa. Przeźroczysta tkanina osłaniająca Najświętszy Sakrament
jest symbolem całunu. Owinięto nim Ciało Jezusa przed złożeniem do grobu.
Msza Wieczerzy Pańskiej, rozpoczyna obchody Świętego Triduum Męki i Zmartwychwstania Chrystusa. Jest to jeden wspólny obchód, mimo że czasowo rozciągnięty na trzy dni. Żadna z liturgii tego okresu nie ma zakończenia.
Wielki Czwartek to pamiątka Ostatniej Wieczerzy i ustanowienia dwóch nierozdzielnych sakramentów: kapłaństwa i Eucharystii.
Pamiętajmy w naszych modlitwach o tych kapłanach, których Bóg postawił na naszej duchowej drodze - o naszych duszpasterzach, katechetach, spowiednikach, szafarzach sakramentów... Dziękujmy Bogu za niepojęty dar Eucharystii, w której Chrystus - wszechmocne i odwieczne Słowo - pozostał obecny na wieki.
Po zakończonej Eucharystii, zgodnie z tradycją, przeniesiono Pana Jezusa do Ciemnicy, aby dzisiaj i w Wielki Piątek mogli adorować Go wierni.