Papież Franciszek 2018
Rozważanie papieża Franciszka Anioł Pański - 11 sierpień 2019 r. Watykan
Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii (por. Łk 12,32-48) Jezus wzywa swoich uczniów do nieustannej czujności, aby dostrzec przejście Boga w swoim życiu. Bowiem Bóg nieustannie przechodzi przez nasze życie. Wskazuje sposoby dobrego przeżywania tej czujności: „Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy podobni do ludzi, oczekujących swego pana” (w. 35). Przede wszystkim „przepasane biodra”, to obraz przypominający postawę pielgrzyma, gotowego do wyjścia. Chodzi o nie zapuszczanie korzeni w domach wygodnych i kojących, ale powierzenie się z prostotą i ufnością woli Boga, która prowadzi nas do następnego celu. Pan zawsze z nami idzie i wiele razy bierze nas za rękę, żeby nas prowadzić, abyśmy nie pomylili drogi w tej jakże trudnej pielgrzymce. Istotnie ci, którzy ufają Bogu, dobrze wiedzą, że życie wiary nie jest czymś statycznym, ale dynamicznym: jest to ciągła podróż, zmierzająca ku coraz to nowym etapom, które sam Pan wskazuje dzień po dniu. Jest On bowiem Panem niespodzianek, Panem nowości, ale prawdziwych nowości.
Następnie wymaga się od nas podtrzymywania „lamp zapalonych”, byśmy potrafili rozjaśnić ciemność nocy. Jesteśmy zaproszeni do przeżywania wiary autentycznej i dojrzałej, zdolnej oświecić wiele „nocy” życia. Znamy to, każdy z nas przeżył dni, które były prawdziwymi nocami duchowymi. Pochodnia wiary wymaga nieustannego podsycania poprzez osobiste spotkanie z Jezusem na modlitwie i słuchaniu Jego Słowa. Powtórzę to, co mówiłem wam wiele razy: noście zawsze ze sobą małą Ewangelię w kieszeni, w torbie, aby ją czytać, aby spotkać się z Jezusem, ze słowem Jezusa. Ta lampa spotkania z Jezusem w modlitwie, w Jego słowie, została nam powierzona dla dobra wszystkich: zatem nikt nie może intymistycznie wycofać się w pewność swego własnego zbawienia, nie interesując się innymi. Mrzonką jest myślenie, że ktoś może oświecić sam siebie wewnętrznie. Nie, to mrzonka. Prawdziwa wiara otwiera nasze serca na bliźniego i pobudza nas do konkretnej jedności z naszymi braćmi, zwłaszcza potrzebującymi.
Zapraszamy na godzinę Miłosierdzia Bożego w kościele codziennie (także w niedziele) o godzinie 15.
Więcej…Wielki Post 2019
....Wielki Post jest sakramentalnym znakiem tego nawrócenia. Wzywa on chrześcijan do intensywniejszego i konkretniejszego wcielania Tajemnicy Paschalnej w życie osobiste, rodzinne i społeczne, szczególnie poprzez post, modlitwę i jałmużnę.
Pościć, czyli uczyć się zmieniać nasz stosunek do innych i do stworzeń: przechodzić od pokusy "pożerania" wszystkiego, celem zaspokojenia naszej chciwości, do umiejętności cierpienia z miłości, która może wypełnić pustkę naszego serca. Modlić się, aby umieć wyrzec się bałwochwalstwa i samowystarczalności naszego ja i uznać, że potrzebujemy Boga i Jego miłosierdzia. Dawać jałmużnę, czyli porzucić nierozsądny styl życia i gromadzenie wszystkiego dla siebie w iluzji zabezpieczania przyszłości, która do nas nie należy. I w ten sposób na nowo odkryć radość z planu, którym Bóg objął stworzenie i nasze serca, planu miłości Boga, naszych braci i całego świata, i w tej miłości odnaleźć prawdziwe szczęście.
Drodzy Bracia i Siostry, "Wielki Post" Syna Bożego polegał na tym, że wyszedł On na pustynię stworzenia, aby wprowadzić je na nowo do tego ogrodu komunii z Bogiem, który był wcześniej niż grzech pierworodny (por. Mk 1,12-13; Iz 51,3). Niech nasz Wielki Post będzie kroczeniem po tej samej ścieżce, aby zanieść nadzieję Chrystusową także stworzeniu, które "zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych" (Rz 8,21). Nie pozwólmy, aby ten błogosławiony czas upłynął bezowocnie! Prośmy Boga, aby pomógł nam wejść na drogę prawdziwego nawrócenia. Porzućmy egoizm i zapatrzenie się w siebie, a wpatrujmy się w Paschę Jezusa; zbliżmy się do braci i sióstr znajdujących się w trudnej sytuacji, dzieląc się z nimi naszymi duchowymi i materialnymi dobrami. W ten sposób, przyjmując w konkretach naszego życia zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i śmiercią, ukierunkujemy Jego przemieniającą moc także na całe stworzenie. /Franciszek, Orędzie Wielkopostne 2019r
Droga Krzyżowa 29.03
Droga Krzyżowa przygotowana przez Schole Kazimierzanki, Oaze i uczniów PSP nr 7, których przygotowała Pani Małgorzata Łabuz.
Drogę krzyżową poprowadził ks. Łukasz Sadłocha.
Drogę Krzyżową z Muzycznymi Rozważaniami Pasyjnymi
22 marca w piątek odbyła się Droga Krzyżowa z Muzycznymi Rozważaniami Pasyjnymi, piano – Szymon Pochec, saksofon – Marcin Walas.
Po drodze krzyżowej odbyła się zbiórka dla Oskarka - aby pomóc mu w walce z rakiem. Młodzież przygotowała kartki okolicznościowe, rodzice upiekli piernikowe serduszka - a to wszystko dla Oskarka. Na tej zbórce po drodze Drodze Krzyżowej na leczenia Oskarka zebrano 3,956zł i 80gr.
Po drodze Krzyżowej zechciejmy wesprzeć Oskara w jego walce o życie.
Druga Niedziela Wielkiego Postu
Apostolstwo sióstr polega na świadectwie ich życia konsekrowanego, które winny ożywiać modlitwą i pokutą. Założycie, podkreślając ważną rolę osobistego i wspólnotowego świadectwa, wskazał siostrom, że nie słowem, lecz życiem mają uczyć, jak trzeba żyć.
Błogosławiony Edmund Bojanowski, otwarty na natchnienia Ducha Świętego, uczynił pracę apostolską racją bytu Zgromadzenia.
Papież Jan Paweł II w dniu beatyfikacji Edmunda Bojanowskiego w Warszawie, 13 czerwca 1999 roku, powiedział podczas Mszy św. w homilii:
Apostolstwo miłosierdzia wypełniło również życie błogosławionego Edmunda Bojanowskiego. Ten wielkopolski ziemianin, obdarowany przez Boga licznymi talentami i szczególną głębią życia religijnego, mimo wątłego zdrowia, z wytrwałością, roztropnością i hojnością serca prowadził i inspirował szeroką działalność na rzecz ludu wiejskiego. Wiedziony pełnym wrażliwości rozeznaniem potrzeb, dał początek licznym dziełom wychowawczym, charytatywnym, kulturalnym i religijnym, które wspierały materialnie i moralnie rodzinę wiejską. Pozostając świeckim człowiekiem, założył dobrze w Polsce znane Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej. We wszelkich działaniach kierował się pragnieniem, by wszyscy ludzie stali się uczestnikami odkupienia. Zapisał się w pamięci ludzkiej jako «serdecznie dobry człowiek», który z miłości do Boga i do człowieka umiał skutecznie jednoczyć różne środowiska wokół dobra. W swojej bogatej działalności daleko wyprzedzał to, co na temat apostolstwa świeckich powiedział Sobór Watykański II. Dał wyjątkowy przykład ofiarnej i mądrej pracy dla człowieka, ojczyzny i Kościoła. Dzieło błogosławionego Edmunda Bojanowskiego kontynuują Siostry Służebniczki...
Adoracja
W okresie Wielkiego Postu, który jest czasem pokuty i nawrócenia, Kościół, przypominając słowa Jezusa, proponuje trzy drogi przybliżania się do Boga: post, jałmużnę i modlitwę. Liturgia tego okresu jest dość wyciszona. Dominującym kolorem szat liturgicznych jest fiolet./brewiarz.pl/
